Mijn leven heeft een stabielere wending gekregen, gelukkig maar. Jammer genoeg heb ik nog steeds geen vaste slaapplaats... Ik slaap ongeveer overal waar het me uitkomt. Soms slaap ik zelfs in de fabriek waar ik werk. Ja, ik heb eerst ergens anders wat bijgeklust, maar het bedrijf is dan failliet gegaan. Een aardappelfabriek is ook niet echt wat ik wou bereiken, maar beter iets dan niets! Het is eigenlijk echt een rotjob, die aardappelen zijn niet bepaald gezond voor mijn lichaam, ik word er ongelooflijk vuil van en er komt enorm veel stof in mijn longen. Maar met dit geld kan ik wel Rika betalen, een prostituee die meestal rond de fabriek cirkelt met haar auto. We staan dan allemaal mooi in een rijtje te wachten tot het aan ons is. Raph en ik staan meestal volledig vanachter in de rij, omdat wij het minst lang werken in de fabriek. Ik verlang soms wel naar een relatie, maar met mijn bleke huid, lelijke bril en platgestreken haar, zal dit niet zo een makkelijke opgave zijn. Pfff soms wil ik gewoon terug naar de tijd van toen we nog gelukkig waren, met onze ouders, geen problemen, een degelijk verdienste, een warme thuis,... Ik ben al 21 en het voelt of ik nog NIKS bereikt heb in mijn leven. Oh, maar wacht eens... Ik zie net drie vreemde gestalten op een motor. Ze zijn de zwerver onder de brug aan het bedreigen denk ik. Ik ga kijken wat er precies gaande is, vanop een afstand natuurlijk, want ik ben net niet zelfzeker genoeg om me daarmee te moeien. Gelukkig is Raph steeds aan mijn zijde om me te helpen wanneer dat nodig is.
dinsdag 8 december 2015
Bericht 3
Mijn job, mijn verdienste
Mijn leven heeft een stabielere wending gekregen, gelukkig maar. Jammer genoeg heb ik nog steeds geen vaste slaapplaats... Ik slaap ongeveer overal waar het me uitkomt. Soms slaap ik zelfs in de fabriek waar ik werk. Ja, ik heb eerst ergens anders wat bijgeklust, maar het bedrijf is dan failliet gegaan. Een aardappelfabriek is ook niet echt wat ik wou bereiken, maar beter iets dan niets! Het is eigenlijk echt een rotjob, die aardappelen zijn niet bepaald gezond voor mijn lichaam, ik word er ongelooflijk vuil van en er komt enorm veel stof in mijn longen. Maar met dit geld kan ik wel Rika betalen, een prostituee die meestal rond de fabriek cirkelt met haar auto. We staan dan allemaal mooi in een rijtje te wachten tot het aan ons is. Raph en ik staan meestal volledig vanachter in de rij, omdat wij het minst lang werken in de fabriek. Ik verlang soms wel naar een relatie, maar met mijn bleke huid, lelijke bril en platgestreken haar, zal dit niet zo een makkelijke opgave zijn. Pfff soms wil ik gewoon terug naar de tijd van toen we nog gelukkig waren, met onze ouders, geen problemen, een degelijk verdienste, een warme thuis,... Ik ben al 21 en het voelt of ik nog NIKS bereikt heb in mijn leven. Oh, maar wacht eens... Ik zie net drie vreemde gestalten op een motor. Ze zijn de zwerver onder de brug aan het bedreigen denk ik. Ik ga kijken wat er precies gaande is, vanop een afstand natuurlijk, want ik ben net niet zelfzeker genoeg om me daarmee te moeien. Gelukkig is Raph steeds aan mijn zijde om me te helpen wanneer dat nodig is.
Mijn leven heeft een stabielere wending gekregen, gelukkig maar. Jammer genoeg heb ik nog steeds geen vaste slaapplaats... Ik slaap ongeveer overal waar het me uitkomt. Soms slaap ik zelfs in de fabriek waar ik werk. Ja, ik heb eerst ergens anders wat bijgeklust, maar het bedrijf is dan failliet gegaan. Een aardappelfabriek is ook niet echt wat ik wou bereiken, maar beter iets dan niets! Het is eigenlijk echt een rotjob, die aardappelen zijn niet bepaald gezond voor mijn lichaam, ik word er ongelooflijk vuil van en er komt enorm veel stof in mijn longen. Maar met dit geld kan ik wel Rika betalen, een prostituee die meestal rond de fabriek cirkelt met haar auto. We staan dan allemaal mooi in een rijtje te wachten tot het aan ons is. Raph en ik staan meestal volledig vanachter in de rij, omdat wij het minst lang werken in de fabriek. Ik verlang soms wel naar een relatie, maar met mijn bleke huid, lelijke bril en platgestreken haar, zal dit niet zo een makkelijke opgave zijn. Pfff soms wil ik gewoon terug naar de tijd van toen we nog gelukkig waren, met onze ouders, geen problemen, een degelijk verdienste, een warme thuis,... Ik ben al 21 en het voelt of ik nog NIKS bereikt heb in mijn leven. Oh, maar wacht eens... Ik zie net drie vreemde gestalten op een motor. Ze zijn de zwerver onder de brug aan het bedreigen denk ik. Ik ga kijken wat er precies gaande is, vanop een afstand natuurlijk, want ik ben net niet zelfzeker genoeg om me daarmee te moeien. Gelukkig is Raph steeds aan mijn zijde om me te helpen wanneer dat nodig is.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten